Mekanın Cennet Olsun Baba

İlk okulda söylediğimiz bir şiir vardı. Her ilkokula gitmiş, kaç yaşında olursa olsun türk insanı bilir bu şiiri. Hatta okula gitmemiş olanda duymuştur bir yerden...

Orda bir köy var uzakda, o köy bizim köyümüzdür, gitmesekde  tozmasakda o köy bizim köyümüzdür.

Şimdiye kadar hiç aklıma gelmemişti bu şiir kimin diye, kim yazmı diye. Eminim çoğu kimseninde aklına gelmemiştir, Ahmet Kutsi Tecer’in bu şiirini araştırmak, yazan şair Ahmet Kutsi Tecer’i anmak.

6 Mart 2014 de babamı kaybettim, bugun aslında bu şiir aklıma geldi. Fazla görüşemesekde, zaman zaman farklı lokasyonlarda olsak da o baba benim babamdı.

Bir akrabamın dediği gibi; Kendinden başkasına bir zararı yoktu. Tek zararı kendisineydi.

İnsan değilmiyiz işte, herşey elimizden gidince kıymetini anlıyoruz ne yazıkki. Asıl önemlisi de insan baba oldukdan sonra babasının değerini anlıyor. Sen evladını sevdikçe, seninde baban seni ne kadar seviyormuş daha iyi anlıyorsun.

Ölümle yüzleşmek kolun kırılması gibi birşey; sıcağı sıcağına birşey anlamıyorsun ama zaman geçtikde acın içine oturmaya başlıyor.

Ölüm allahın emri ama birde bu ayrılık olmasa demişler, çok doğru demişler. 16 yıl önce kaybettiğim rahmetli Annemle buluşmaya gitti babam. Mekanı cennet olsun, son helalliğinde dediğimiz gibi hakkımız varsa helal olsun. Gani Gani rahmet eylesin.